Küçük çocuk oyuncakları ile oynadığı sırada, bir anda başını kaldırdı ve
karşı kanepede gazete okuyan babasına bir soru sordu:
“Baba, eğer karşına çıksa, sen en çok hangi hayvandan korkarsın?”
Fakat arkadaşları oyun oynamak
için dışarıdan ona seslendiklerini fark ettiğinde, sorusunun yanıtını bile
beklemeden sokağa fırladı. Babası ne olduğunu bile anlamadan, çocuk çoktan
evden çıkmıştı. Ama çocuğunun kendisine yönelttiği soru ilgisini çekmedi de
değildi. Acaba en çok hangi hayvandan korkuyordu? Gazetesini bir köşeye koydu
ve kendi kendine düşünmeye başladı.
İlk aklına gelen hayvan köpekti. İnsanlar genelde, bu hayvandan korkardı
ama köpekten korkmaya gerek yoktu. Ona iyi davranıp, üzerine de taş atamadığın
sürece saldırmazdı. Hatta köpeklere yemek verip karınlarını doyurduğunuzda,
ekmek yediği kapıya asla ihanet etmez, ömür boyu da sadık dostunuz olarak
kalırdı. Adam, “Evet evet” Dedi kendince, “Köpekten niye korkayım ki”
Daha sonra “Aslan da görsem korkmam. Çünkü onlar doyacağından fazlasına
asla dokunmaz, hiçbir şeyi telef etmez” diye düşündü. “Peki ya yılana ne
demeli? Ekonomik bir kaygısı yok, politik kavgası da yok. Hele sömürüsü hiç
yok. Hatta ulaşmak istediği dişi için, hemcinsiyle cesurca savaşıp, mücadelesini
kaybettiğinde, karşısındakileri öldürmesi yok. Böyle bir durumda, arkasına bile
bakmadan çekip giden bir hayvandır yılan”
Timsah olabilir miydi acaba? Hayır hayır olmazdı. Çünkü timsahlar,
hakaret etmez, kalp kırmaz ve vefasızlık yapmazdı. Ayrıca ön yargılarıyla
hareket edip, kimseye yargısız infaz yapmazdı.
“Filler ise dev cüsselerine inat duygusal ve bir o kadar da samimi
hayvanlardır. Sevdikleri öldüğünde, o da üzüntüsünden kahrolur. Cesedin olduğu
yere her gün gelip, kemikler kalana dek ziyaret eder ve sonra kalanlardan
hortumuna sıkıştırarak, çekip gider. Çünkü bu, onun için çok özel bir
hatıradır”
“Eeee” Dedi adam “Ne kaldı ki geriye? Dinozorların da nesli tükendi”
Adamcağız bu düşünceler içinde epey uğraştı durdu. Çocuğunun sorusunun
yanıtını bir türlü bulamıyordu. Aslında yanıt, tümüyle bu cümlelerde gizliydi
ve sonunda onu en çok korkutan hayvanı buldu. Ama bunu çocuğuna nasıl
açıklayabilirdi işte onu kestiremedi ve cevabı bulmanın mutluluğu içinde, yine
kendi kendine mırıldandı:
“İşte bu yüzdendir ki; beni en çok korkutan hayvan, insandır, insan”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder